Despois deste parón tan grande imos a retomar a andaina do feminismo. Xa podemos falar como feminismo propiamente dito, e por iso, vou tomar como referencia á hora de organizar as seguintes entradas a estrutura do libro Feminismo para principiantes de Nuria Varela(o cal vos recomendo que leades para ter unha ampla visión do feminismo a nivel global e estatal)
Entramos xa no século S.XVIII, onde se produce o cambio de Idade da Moderna á Contemporánea (1705, máquina de vapor; 1751, a Enciclopedia; 1776, independencia de Estados Unidos e 1789 a Revolución Francesa)
Neste século e onde entramos no feminismo como movemento social. Ten lugar a chamada 1º Onda.
Os acontecementos cruciais desta etapa foron a Revolución Francesa e a Independencia dos EEUU (este serve para xestar o feminismos da segunda onda), coas súas respectivas declaracións que tiveron consecuencias nefastas para a situación das mulleres
Agora déixovos o primeiro parágrafo do libro que antes mencionei
O feminismo é un impertinente -como chama a Real Academia Española a todo aquilo que molesta de palabra ou de obra-. É moi sinxelo facer a proba. Basta con mencionalo. Dise feminismo e cal palabra máxica, inmediatamente, os nosos interlocutores torcen o xesto, mostran desagrado, póñense á defensiva ou, directamente, comeza a refrega.Por que? Porque o feminismo custiona a orde establecida para quen a estableceron, é dicir, para quen se benefician dela.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Escribide o que queirades pero con sentidiño!