En Italia (S. XV) creouse unha escola humanista para homes e mulleres.
No tocante a España destacar a:
Beatriz Galindo, de orixe fidalgo, foi unha das mulleres máis cultas da súa época. Alcumada "La Latina" pola súa mestría coa lingua morta tanto en tradución como na fala, consecuencia disto foi a súa labor como preceptora e conselleira da Raíña Sabela "A Católica". Fundou escolas, hospitais e conventos.
Oliva Sabuca de Nantes, publicou unha obra titulada "Nova Filosofía" que recibiu moitos eloxios polo seu carácter científico-naturalista, filosófico e incluso polo seu estilo literario. O libro foi traducido a outros idiomas e na actualidade está collendo sona por defender un estilo de vida basado na boa conversa (eutrapelia), o disfrute da música e da natureza e o control e harmonía das emocións e pasións.
Catalina Mendoza, foi afeccionada á musica, pintura, ciencia e debuxo. Aparece nalgúns dicionarios de arte como autora de cadros de flores e bodegóns firmados co apelido familiar. Fundou un colexio de xesuítas para mulleres.
En Inglaterra, a Reforma tivo como consecuencia o peche de conventos que supuñan a única vía de acceso das mulleres á cultura e a formación destas quedou relegada ao ámbito doméstico. Hai exemplos de pais que crearon escolas familiares para darlle unha boa educación as súas fillas (pero non apoiaban a igualdade das mulleres fronte aos homes): Tomás Moro, Anthony Coke ou Henrique Howard.
Na Italia do século XV nomear a francesa Christine de Pisan, artista femenina que logrou vivir da súa produción literaria. Escribiu 28 libros con grande sona que foron traducidos ao inglés medieval e dalgúns deles existen, na actualidade, máis copias que ningún outro libro do XV. Escribiu poemarios, tratados morais, políticos e históricos.Na súa obra "Livres des Trois Vertus" defendeu a necesidade da educación para as mulleres, tendo en conta as distintas necesidades segundo a súa ocupación e clase social.
"La Cite des Dammes" é a primeira historia de mulleres escrita por unha muller, nela entablou un diálogo coa Dama Razón no que rebatía os distintos ataques misóxinos con argumentos baseados en acontecementos históricos e citas da Biblia.
Esta obra pódese considerar o inicio da querelle des femmes, un debate abstracto e intelectual sobra á natureza das mulleres, sen propostas de cambio social, que duraría 3 anos. Xira arredor dunha reinterpretación da Biblia e a exaltación de mulleres exemplares que contrarresten a visión negativa e vexatoria das mulleres ofrecida nos sermóns, o Malleus Malleficarun e a persecución por bruxería (xa falarei dela en máis profundidade).
As mulleres das obras de Pisán son raíñas, inventoras, santas, científicas e estás dotadas de nobres sentimentos, xuizo e razonamento.
A Cidade das Damas:
Se fora costume mandar ás nenas ás escolas e logo fixéranlles aprender as ciencias, como se fai cos nenos, elas aprenderían á perfección e entenderían as sutilezas de tódalas artes e ciencias ao igual ca eles...pois...aínda que as mulleres teñen un corpo máis delicado cos homes, máis débil e menos apto para facer algunhas cousas, tanto máis agudo e libre teñen o entendemento cando o aplican. Chegou o momento de que as severas leis dos homen deixen de impedirlles ás mulleres o estudo das ciencias e outras disciplinas.
Paréceme que aquelas de nós que poden valerse desta liberdade, codiciada durante tanto tempo, deben estudar para demostrarlles aos homes o equivocados que estaban ao privarnos desta honra e beneficio.
E se algunha muller aprende tanto como para escribir os seus pensamentos, que o faga e que desprecie a honra senón máis ben que a exhiba, no canto de eshibir roupas finas, colares ou aneis. Estas xoias son nosas porque as empregamos, pero a honra da educación é completamente nosa
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Escribide o que queirades pero con sentidiño!